Enige krantenartikelen en nieuwsbrieven op websites van deze week:
DVHN
DVHN|| 24-01-2011: door Paul Zweverink.
Zand, zumba en ‘Petacchi’s op WK footvolley Groningen ” het is het summum van voetvolley: de ‘Petacchi’. Zeg maar de kick met omhaal boven het hoofd waarbij de bal over het net gewerkt wordt. Lukt die naar de Italiaanse topwielrenner en topsprinter Alessandro Petacchi genoemde trap, dan krijgt de uitvoerder een open doekje van alles en iedereen. De ‘Petacchi’s’ waren er niet in ruime mate, maar zo nu en dan werden ze op spectaculaire wijze uitgevoerd. Hetwas een zaak van zand, zumba en ‘Petacchi’s’ in sporthal Binn’npret in Groningen. En het ging om een heus wereldkampioenschap, het WK footvolley, zoals
het internationaal heet. Maar wie dan denkt dat het er nerveus en gespannen aan toe ging, heeft het mis. Het was juist een vrolijke, ontspannen en luchtige bedoening. Een combinatie van sport en show. Zo klonken er opwindende zumbaklanken en dansten er al bijna even opwindende zumbadanseressen. Waarbij iedereen gewoon mee danste, zowel de sporters als de toeschouwers. Uiteraard werd er ook gesport, daar ging het allemaal om. De bal mag geraakt worden met alle lichaamsdelen, behalve arm en hand, een team bestaat uit twee spelers en vervolgens lijkt het op volleybal, inclusief het op 2.20meter hangende net. En het zijn de Groningers die de toon zetten bij het voetvolley. Zo speelde zesvoudig Nederlands kampioen Erik Drenth, een echte stadjer, aan de zijde van Jordy van der Sluis (uit Aalsmeer) de halve finale tegen twee Spanjaarden. Ondanks fanatieke aanmoedigingen van het publiek (‘speel hem op zijn chocolade-been!’) moesten Drenth en zijn maat in het zand bijten. Maar daarom niet getreurd, de echte favorieten waren twee andere Groningers, Martijn ten Duis en Bart Zantman. Martijn ten Duis en Bart Zantman hebben het stokje wat dat betreft overgenomen van het duo Drenth/Wachtmeester, die de jaren hiervoor grossierden in titels. Ten Duis zegt er het volgende over: ”We investeren best veel in onze sport en vergeet daarbij niet, we moeten alles zelf betalen. In Nederland spelen we de rankingtoernooien om punten te halen. Die winnen we eigenlijk allemaal. Soms gaan we naar het buitenland om ons daar te meten met teams daar. Dat kost geld, alleen onderkomen en eten wordt vergoed door de locale organisatie. Diewedstrijden vallen dan in het kader van de World Tour, net als deze wedstrijden hier, waaraan nu ook het WK is gekoppeld.”
Het lukte de Groningers niet. In de finale bleek Spanje in twee sets te sterk. Een tegenvaller voor de beide Groningers, die toch een beetje op de titel hadden gerekend. Erik Drenth en Jordy van der Sluis eindigden als derde door Corsica te kloppen.